2 weken na besluit andere wending, oma Marijke en

Inmiddels zijn we 2 weken verder, nadat we samen hebben besloten dat Maaike en de kids eerder terug zullen gaan naar Nederland. Hoewel we al lang weten dat Maaike erg veel last heeft van heimwee en al in een eerder stadium hebben besloten dat het verstandig is dat ze eerder teruggaan, blijft de beslissing toch erg lastig. Laten we het zo zeggen....het had even tijd nodig om het te laten landen.

Neemt niet weg dat we nog steeds geen spijt hebben dat we hier naar toe zijn gegaan. Alles wat we nu hebben meegemaakt en wat we nog gaan meemaken nemen ze ons nooit meer af!

We proberen dat Maaike en de kinderen eind augustus al naar Nederland kunnen (hangt af van het bestuur of ze willen betalen.....kost €2850 om dit om te boeken!). Mocht dit niet lukken dan zullen ze op 7 september terugvliegen.

We hebben ongelooflijk veel mazzel dat onze lieve (schoon)ouders nog een keer hier naar toe zullen komen en Maaike en de kinderen zullen vergezellen op de terugreis.

Tja en wat gaat die Lange dan doen....

Wij zijn heel blij en gelukkig dat we 2 hele lieve mensen hebben ontmoet op dit eiland. Na ons verhaal hebben Florian en Denise meteen aangegeven/aangeboden dat ze heel graag willen dat Wouter de resterende maanden bij hen komt wonen.

Zij gaan per 1 juli een nieuwe woning huren met 2 slaapkamers en 2 badkamers op een fantastisch mooi en rustig plekje. Dus dat moet goed komen....

Met een beetje geluk kan Wouter dan 14 december met hen mee terugvliegen naar Nederland (zij gaan dan op vakantie) en is hij ruim voor de kerstdagen weer terug. We wachten af....

Vorige week was oma Marijke en haar vriendin Ieke bij ons op het eiland. Dat was erg gezellig! Oma had veel spulletjes voor Kas, Tess en Liss meegenomen waaronder kleurboeken, stiften, potloden, pennen en heel veel stickers! Hier waren de kids heel erg blij mee natuurlijk.

Het is erg leuk om je moeder te kunnen laten zien waar we zitten, mee bezig zijn en wat we allemaal doen.

Ze heeft samen met Wouter en de kids de helft van de Quill beklommen! Heel veel respect voor, want het was die dag erg warm!

Ze heeft samen met Wouter gesnorkeld, gezwommen met de kids, gegeten bij Boardwalk Cafe, veel gepuzzeld met Kas en geholpen met de afwas haha.

Een week is natuurlijk zo voorbij, maar het was wel heel fijn dat ze er was! (Oma plaats even een foto erbij, want jij hebt alle foto's gemaakt!!)

De rest van de weken niet zoveel bijzonders gedaan (alleen een spinnetje gevangen)....1 ding misschien leuk om te vertellen.

Sinds een maand of 2 begeleiden Florian en ik 2 autistische jongens op het gebied van sport, bewegen en sociale redzaamheid. Deze 2 toppers (L en J) hebben soms moeite met omgaan met andere kinderen, vinden het lastig om te gaan met verlies en willen heel graag beter worden in sport!

Toen ik op school kwam wisten ze geen raad met L. Hij was altijd boos, hij beet kinderen en had nooit zin om iets tav school te doen. J. daarentegen werkt altijd hard, is gemotiveerd, maar heeft heel veel moeite als het niet gaat zoals hij bedacht heeft (dan is het een pitbull!). J. vindt het prettig als er ritme, rust en regelmaat is. Hij heeft fantastische humor en een fantastische schaterlach haha! J. stottert, maar is 1 van de weinige kinderen die een presentatie durft te geven voor de hele school!

Ik geloof er in, om met deze kinderen te kunnen werken, je eerst een band moet opbouwen. L. kan redelijk Nederlands (heeft tot zijn 7e in NL gewoond) en met hem had ik al snel een gesprek over NL. Hij dacht (net als alle kinderen op Statia) dat ik zijn school, vriendjes en buren vast wel kende (Ergens in Amsterdam haha). Maar al verder pratende kwamen we uit op eten (Hij is fan van Mc Donalds!!). Ik vroeg hem wat hij het lekkerste vond in NL en zijn antwoord was...appelmoes!!

Laten wij nou net 6 potten appelmoes uit NL hebben meegenomen! Ik heb de dag daarna een pot appelmoes aan hem gegeven en hem gezegd dat hij die moest delen met zijn familie.

De volgende dag kwam hij met een big smile naar school en kreeg ik een klap op mijn schouder....hij had de halve pot al op en had niemand van zijn familie wat gegeven! IJs gebroken....met heel veel humor en luisteren/kijken naar wat hij nodig heeft is hij veranderd in een hele enthousiaste jongen die veel meer van zichzelf durft te laten zien.

Maar gym blijft nog een dingetje....hij kan ontploffen als het niet gaat op zijn manier en als hij verliest of af is. Op een gegeven moment was het zo erg dat hij (nadat hij weer bij gym eruit moest) huilend bij mij kwam en vroeg...Will you hold me and help me please??

Dan kun je een kerel van 2 meter wegdragen....Ik heb hem beloofd dat ik hem zal helpen als hij zelf graag wil. Nou dat weten we nu....samen met Florian help ik hem en J. elke donderdag om 15.00 uur na school een uur lang met allerlei oefeningen. Op deze manier leren ze bewegen, spelletjes spelen en omgaan met situaties die ze lastig vinden. Elke donderdag komt L. dansend en springend het schoolplein op met een smile van oor tot oor! Daar krijg je pas energie van...

Om ze te belonen voor hun goede inzet mochten ze van ons op de Taste of Cultures (elke laatste donderdag van de maand koken verschillende nationaliteiten van het eiland op een terrein) iets lekkers uitkiezen. Helaas kon Florian uiteindelijk niet, maar heb ik samen met de jongens een heerlijke BBQ chicken gegeten. Kun je voorstellen dat L. dit eerst helemaal niet durfde (hij bleef het liefste thuis)! En nu.......mooi man!